Paul Dennison, amerykański pedagog, opracował w latach 70 formę terapii, zwaną również kinezjologią edukacyjną bądź gimnastyką mózgu .
Metoda Dennisona umożliwia sprawny i prosty rozwój dziecka poprzez aktywizację połączeń nerwowych i zintegrowanie mózgu z ciałem. Kinezjologia edukacyjna znajduje zastosowanie w terapii dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce pomaga pokonać stresy i napięcia, poprawia komunikację. Metodę tę wykorzystuje się także w odniesieniu do dzieci z dysfunkcjami powstałymi wskutek wad rozwojowych.
Dr Dennison twierdził, że większość problemów intelektualnych i emocjonalnych wynika z braku integracji obu półkul mózgowych, dlatego, by skutecznie przeciwdziałać problemom, należy zsynchronizować pracę mózgu, który jest narządem symetrycznym – składa się z lewej i prawej półkuli.
Metoda Dennisona to ćwiczenia, pozycja oraz zasady, których wykonywanie lub przestrzeganie jest tak opracowane, aby łączyć pracę obu półkul mózgowych, budować nowe połączenia pomiędzy komórkami nerwowymi oraz integrować mózg z ciałem.
Lewa półkula odpowiada za myślenie, analizę, kontrolowaną mowę, percepcję czasu i pamięć krótką, a prawa półkula za orientację w przestrzeni, uczenie się, pamięć długotrwałą, intuicję, uczucia i emocje – przy czym obie muszą ze sobą współpracować. Ich równowaga jest niezbędna, aby przyswajać nowe informacje
i działać efektywniej. Dzięki ćwiczeniom Dennisona uruchamiamy je jednocześnie, więc mózg pracuje zarówno ruchowo, intelektualnie, jak i emocjonalnie.
Celem terapii jest to, by pomóc dziecku je przezwyciężyć poprzez likwidację bloków intelektualnych czy emocjonalnych, czemu sprzyja właściwie dobrany zestaw ćwiczeń.
Praca z dziećmi metodą Dennisona jest bardzo popularna w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych oraz w Kanadzie. W Polsce zyskała popularność w latach 90. W swojej pracy stosują ją pedagodzy, logopedzi, psycholodzy, fizjoterapeuci oraz terapeuci zajęciowi.